ความแตกต่างระหว่าง DX-Coded และ Non DX-Coded บนกลักฟิล์ม สำหรับกล้องฟิล์ม (โดยเฉพาะรุ่นที่มีระบบอัตโนมัติ) ความสามารถในการอ่านโค้ด DX บนกระปุกฟิล์ม คือกุญแจสำคัญที่ทำให้กล้องรู้จักฟิล์มที่เราใช้งานอยู่
ฟิล์มแบบ DX-Coded จะมีแถบโลหะด้านข้างที่ทำหน้าที่ส่งข้อมูลให้กล้อง เช่น ค่าความไวแสง (ISO), จำนวนภาพ และรหัสฟิล์ม เมื่อตัวกล้องอ่านข้อมูลเหล่านี้ได้ ระบบจะสามารถปรับค่าต่างๆ เช่น ความเร็วชัตเตอร์ (shutter speed) หรือรูรับแสง (f-number) ได้อย่างเหมาะสมกับฟิล์มนั้นโดยอัตโนมัติ
ในทางกลับกัน ฟิล์มแบบ Non DX-Coded จะไม่มีข้อมูลเหล่านี้ให้กล้องรับรู้ ผู้ใช้จึงต้องตั้งค่ากล้องด้วยตนเอง ซึ่งอาจสะดวกหรือตอบโจทย์ผู้ที่ต้องการควบคุมการถ่ายภาพด้วยมือมากกว่า
